تعریف تاریخچه
پیش هر چیز باید این نکته اشاره کنیم تاریخ سوررئالیسم، دو واژه کمابیش مترداف برخورد میکنیم: سوررئالیسم دادائیسم البته تفاوت هایی یکدیگر دارند سرگذشت کاملا یکسانی نداشته اند. سوررئالیسم واژه است امروز بیشتر کار میرود جنبه آکادمیک تری دادائیسم دارد این آکادمیسم دانشگاهی اندیشیدن قرار دادن این دو واژه چارچوب نظری بیشتر امری متاخر است چندان منشاء شورشی آنها سازگاری ندارد. لحاظ تاریخی سوررئالیسم مفهومی تشریحی معنا دار اندازه علمی تر» واژه «دادئیسم» است اصل اساس خود صورتی ارادی واژه معنا مفهوم بوده است. واژه سوررئالیست ابتدا سالهای دهه 1920 وسیله آپولینر ابداع شد انتشار گاهنامه «انقلاب سوررئالیست» آندره بروتون بنیان گذارنش بود سپس متن دیگری بروتون «مانیفست سوررئالیست» همین دهه رواج یافت. باید توجه داشت هر دو واژه «انقلاب» «مانیفست» این سالهای ابتدای قرن بیستم گویای تمایلات خاص سوررئالیست جنبش چپ انقلابی بودند اروپا ظاهر شده بود: انقلاب روس سال 1917 انقلاب آلمان سال 1919 هر دو تاثیر زیادی شکل گیری اندیشه سوررئالیستی باقی گذاشته بودند. ویژه شکست انقلاب آلمان کشته شدن اسپارتاکیست دولت وایمار درون پوسیده بود میان برد زودی جای آن گذاری آرام مطمئن فاشیسم هیتلری داد، نا امیدی سوررئالیست خروج جنون دیوانه وار جنگ جهانی اول تقویت کرد. واژه مانیفست دقیقا «مانیفست حزب کمونیست» اشاره داشت تقلید آن کتاب متعددی جمله «مانیفست فوتوریست» ایتالیا همین سالها انتشار رسید.
اما کار گرفته شدن واژه سوررئالیست مفهومی آکادمیک خلال کاربرد آن آکادمی هنر شوروی سال 1960 انجام گرفت این امر کاملا خلال روابط نزدیکی بین جنبش چپ حزب کمونیست سورئالیست هایی نظیر آراگون وجود داشت قابل توجیه است. همین دهه 1960 کاتالوگ «گالری چشم» سال 1965 پاریس این واژه معنایی آکادمیک رواج بیشتری یافت.
اما برخلاف واژه سوررئالیست معنای روشنی یعنی فراتر رفتن واقعیت خود نهفته داشت، واژه دادائیسم: ”مفهوم“ خودی خود معنا شورشی بود صورتی اتفاقی کاباره ولتر زوریخ محافل روشنفکران چپ ، یک فرهنگ لاروس بیرون کشیده شده بود. دادائیست ابتدا بیشتر مدرنیته حال شکل گرفتن حوزه زبان آلمانی ویژه آلمان اتریش ریشه میگرفتند، تعمدا آن بودند خود رویکردی کاملا منفی تعریف کنند. فرهنگ سوررئالیسم این تعریف دادئیسم روبرو میشویم: جنبشی بین المللی ناشی نفرت نسبت جنگ جهانی بینش فلسفی این جنگ توجیه میکردند ( نژادگرایی، یهود ستیزی، ملی گرایی ، استعمار ...). حرکتی اساسا تحریک آمیز سنت شکنانه. دادا نوعی اعتراض همه چیز ویژه اخلاق حاکم. طرفدارن دادا شک مطلق دفاع کرده خود انگیختگی فردی، بیان آوردن این خود انگیختی قالب ادبی ، تجسمی ، حرکتی، تصویری غیره مقابه وحدت امر زنده دفاع میکردند. دادا خود مقابه یک حالت روحی تعریف میکند هر گونه اقتدار ساختاری هر شکلی هر نوع بیانی مخالف است. (Biro, A., Passeron, R., 1982,Dic. Generale du surrealisme et de ses environs, Paris, PUF, p. 111).
از همین جا میتوان این نکته تاکید کرد شاید سوررئالیسم دادائسیم سخنرانی حاضر معنایی مترادف کار گرفته میشوند، کمتر بتوان یک سبک روش هنری کار برد بیشتر بتوان آن نوعی جنبش اعتراض آمیز نیهیلیستی معنای عمیق کلمه شمار آورد.